Ένα ατμοσφαιρικό, γήινο άλμπουμ από τους Khruangbin, με τίτλο ‘Mordechai’.
Με μια εκλεκτική μίξη από R&B, psychedelia και funk η multilingual, multicultural μπάντα από το Χιούστον έχει καταφέρει σε μικρό διάστημα να μαζέψει ένα πολυποίκιλο κοινό όλων των ηλικιών και ακουσμάτων. Οι Khruangbin, που ξεκίνησαν το 2009 κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο άλμπουμ τους το 2015, με τίτλο ‘The Universe Smiles Upon You‘. Αυτό αντλούσε έμπνευση από την ιστορία της Ταιλανδέζικης μουσικής των 60ς. Για το δεύτερο άλμπουμ τους, το τρίο, Laura Lee Ochoa, Mark Speer και Donald Ray “DJ” Johnson Jr. εμπνεύστηκε από τη μουσική της Μέσης Ανατολής και της Ισπανίας. To ‘Con Todo El Mundo’ αποδείχθηκε θριαμβευτικό για τους Khruangbin. Παρότι κατά βάση instrumental, το μοναδικά μελωδικό, ψυχεδελικό vibe και το ανεπιτήδευτο πάντρεμα ήχων από παγκόσμιες παραδόσεις τους ανέδειξε και στο mainstream κοινό.
Έπειτα από μια πετυχημένη συνεργασία με τον Leon Bridges στο “Texas Sun”, φέτος επιστρέφουν με το τρίτο άλμπουμ τους. Στο ‘Mordechai’ για πρώτη φορά τα φωνητικά παίζουν μεγαλύτερο ρόλο, ένα “ρίσκο” που τελικά αποδίδει. Επιπλέον εκεί όπου οι προηγούμενες δουλειές των Khruangbin κινδύνευαν να χαθούν ως απλά tributes στις άσημες πτυχές της μουσικής άλλων χωρών, το ‘Mordechai’ φαντάζει πιο “δικό” τους.
‘Mordechai’
Είναι δίκαιο να μιλήσουμε για μια αρκετά avant garde μπάντα. Ποιός άλλος θα επέλεγε ένα όνομα που δεν μπορεί να προφέρει σχεδόν κανείς; Και επιρροές από Ανατολικο-ασιάτικο surf-rock, Περσική funk, Ινδικούς ύμνους και Κονγκολέζικη κιθάρα; Μεταξύ άλλων. Αλλά ποιός άλλος θα μπορούσε να καταφέρει να τα φέρει όλα αυτά, να τα συνενώσει σε ένα συνοχικό αποτέλεσμα; Είναι, για μένα, άξιο αναφοράς που οι Khruangbin λοιπόν έχουν δημιουργήσει κάτι τόσο εκλεκτικό χωρίς αυτό να ακούγεται χαώδες.
Το ‘Mordechai’ στην προκειμένη παίρνει μια αρκετά εξεζητημένη ηχητική εμπειρία και την κάνει προσιτή. Εκεί που ίσως το instrumental να σε κουράζει μετά από κάποια φάση, τα φωνητικά αυτού του δίσκου σου δίνουν κάτι χειροπιαστό να ταυτιστείς και να συγκρατήσεις. Σε ξεκινάει με ένα αρκετά laid-back, slow funk “First Class”. Το μπάσο της Lee και η βαριά reverbed κιθάρα του Speer λειτουργούν ως αντιστάθμισμα για τα vocals του κομματιού. Συνεχίζει το πιο upbeat “Time (You and I)”. Ένα αρκετά ντισκό-groovy κομμάτι, κι ένα απ’τα αγαπημένα μου στο άλμπουμ.
Ανάμεσα στα highlight του ‘Mordechai’ είναι το pop, ανάλαφρο “So We Won’t Forget” και το ισπανόφωνο “Pelota”. Από την άλλη τα “Father Bird, Mother Bird” και “One To Remember” δείχνουν πως οι Khruangbin δεν είναι ακόμα εντελώς έτοιμοι να αποχωριστούν τις instrumental τάσεις τους. Δεν με χαλάει αφού τα δύο πιο αργά κομμάτια του δίσκου λειτουργούν λίγο σαν palate cleanser. Ξεχώρισα επίσης το “Dearest Alfred”, μια αμοσφαιρική μπαλάντα γεμάτη λαχτάρα και προσδοκία, ως ένα από τα καλύτερα κομμάτια του δίσκου.
Overall, το ‘Mordechai’ είναι ένας εξαιρετικά συνεκτικός, ατμοσφαιρικός και ευχάριστος δίσκος. Οι Khruangbin δεν χάνουν την ουσία τους αλλά μάλλον τη στερεοποιούν, με άψογη μεταξύ τους χημεία και ηχητική αρμονία, που διακατέχει όλο το άλμπουμ.