Kαλέστε μας για ενημέρωση παραγγελιών Δευτέρα - Παρασκευή 3-6 μμ

Prodigy: Κυκλοφόρησε ο νέος δίσκος “No Tourists”

Οι Prodigy επιστρέφουν με το έβδομο studio album τους με τίτλο “No Tourists”.

Το καινούριο άλμπουμ των Prodigy υπόσχεται να φέρει πίσω τον old-school ήχο της εμβληματικής ηλεκτρονικής μπάντας των 90ς.

Στο Braintree του Essex, η βρετανική μπάντα ιδρύθηκε το 1990 από το στιχουργό και keyboardist Liam Howlett. Τα ορίτζιναλ μέλη των Prodigy περιελάμβαναν τον MC και τραγουδιστή Maxim Reality, τους χορευτές Keith Flint και Leeroy Thornhill καθώς και το χορευτή και vocalist Sharky. Πλέον το lineup αποτελείται από τον Howlett στα πλήκτρα, τύμπανα και synthsizers, τον Flint στα φωνητικά και τον Maxim επίσης στα vocals και beatboxing. Οι Prodigy μαζί με τους Chemical Brothers και Fatboy Slim θεωρούνται από τους πρωτοπόρους του big beat που αναδείχθηκε στα early 90s. Ο ήχος τους που ακροβατεί μεταξύ electronica, hard-core techno και rave δανείζεται ακόμα στους προκλητικούς στίχους και το punk image τους. Σήμερα, οι Prodigy επιστρέφουν ύστερα από τρία χρόνια με το νέο άλμπουμ, “No Tourists”.

Prodigy through the years…

“Experience” (1992)

Το ντεμπούτο άλμπουμ των Prodigy κυκλοφόρησε το Σεπτέμβριο του 1992, γραμμένο εξ’ολοκλήρου από το Liam Howlett. Ο δίσκος έρχεται ύστερα από ένα 4-track EP το 1991 με τίτλο “What Evil Lurks” καθώς και δύο single τον Αύγουστο και Δεκέμβριο του ’91. To “Charly” σκαρφάλωσε στο νούμερο 3 των UK singles chart φέρνοντας αρκετή αναγνωρισιμότητα στους Prodigy. Η επιτυχία του κομματιού μάλιστα ξεκίνησε μια νέα μόδα mixing, όπου dance και hardcore rave συνδιάζονται με samples από γνωστά καρτούν της εποχής συμπεριλαμβανομένου και του Sesame Street. Ακολούθησε το “Everybody In The Place” που έφτασε στη θέση νούμερο 2. Το άλμπουμ τελικά δέχτηκε εξαιρετικές κριτικές και αποτέλεσε σταθμό για την ιστορία της βρετανικής rave μουσικής.

“Music For The Jilted Generation” (1994)

Το δεύτερο, και κάποιοι θα έλεγαν iconic, άλμπουμ των Prodigy “Music For The Jilted Generation” κυκλοφορεί το 1994. Ένα περίπλοκο, υπνωτικό dance άλμπουμ που συνδύασε στοιχεία από διάφορα μουσικά στυλ από big beat και industrial electronica σε drum and bass και techno, φτάνοντας στο νούμερο 1 των charts . Ο δίσκος ήταν ακόμα υποψήφιος για Mercury Prize αν και ο Howlett διατήρησε τη θέση ότι οι Prodigy ως μια εμπορικά επιτυχημένη μπάντα δεν θα συμβιβάζονταν στο να “ξεπουλήσουν” και την άρνηση τους να εμφανιστούν σε τηλεοπτικά προγράμματα. Παρ’ όλα αυτά ο δίσκος που περιέχει τα κομμάτια “No Good” και “Voodoo People” συγκαταλέγεται ανάμεσα στα “100 καλύτερα άλμπουμ όλων των εποχών”.

“The Fat Of The Land” (1997)

Το 1996 οι Prodigy έβγαλαν το single “Firestarter ” και ο κόσμος δεν ήταν ποτέ ξανά ο ίδιος. Το κομμάτι που περιλαμβάνει για πρώτη φορά τα φωνητικά του νέου και ανανεωμένου Flint,  συνέβαλε σημαντικά στο να αποκτήσουν οι Prodigy σημαντικό κοινό και στην Αμερική όπου κάνουν headline στο φεστιβάλ Lollapalooza. Ένα χρόνο αργότερα το πολυαναμενόμενο άλμπουμ “The Fat of The Land” γίνεται νούμερο ένα σε Βρετανία και Ηνωμένες Πολιτείες. Φυσικά όπου υπάρχει επιτυχία από κοντά ακολουθεί και το controversy. Το κομμάτι “Smack My Bitch Up” μπαίνει στο στόχαστρο οργανώσεων για τις γυναίκες αφού τα lyrics του φαίνεται να προμοτάρουν τη βία κατά των γυναικών και τα ναρκωτικά (smack=ηρωίνη). Ο Howlett υπερασπίστηκε το κομμάτι λέγοντας πως οι στίχοι είχαν παρεξηγηθεί και το πραγματικό τους νόημα ήταν απλώς το να κάνεις κάτι με μεγάλη ένταση και ενέργεια όπως το να βρίσκεσαι στη σκηνή. Ωστόσο πολλοί ραδιοφωνικοί σταθμοί περιόρισαν το τραγούδι στη νυχτερινή ζώνη.

Prodigy

Το επίμαχο ζήτημα του “Smack My Bitch Up” δεν τελείωσε εκεί. Και το videoclip του κομματιού σε σκηνοθεσία του Jonas Akerlund δέχθηκε ισχυρές κριτικές για το “ώριμο” περιεχόμενο του. Δύο πολυκαταστήματα στην Αμερική έβγαλαν το άλμπουμ από τα ράφια τους ενώ οι Beastie Boys κατά τη διάρκεια του Reading Festival τσακώθηκαν πάνω στη σκηνή με τους Prodigy ζητώντας να μην παίξουν το τραγούδι στο set τους. Παρ’ όλα αυτά το single κέρδισε δύο βραβεία στα MTV Music Awards ενώ ολόκληρο το άλμπουμ βρίσκεται σε αρκετές λίστες με τα καλύτερα άλμπουμ στην ιστορία.

“Always Outnumbered, Never Outgunned” (2004), “Invaders Must Die” (2009)

Ακολουθούν δύο ακόμα studio άλμπουμ για τους Prodigy το 2004 και 2009. To “Always Outnumbered, Never Outgunned” προοικονομείται αρχικά από ένα πειραματικό single με τίτλο “Memphis Bells” που κυκλοφόρησε σε ένα μικρό αριθμό αντιτύπων πριν από το official single “Girls”. Ακολούθησε μια περιοδεία που διήρκησε δύο χρόνια και η κυκλοφορία ενός compilation album “Their Law: The Singles 1990-2005”, το 2005.

Ύστερα από δύο remastered εκδόσεις των πρώτων δίσκων των Prodigy, το 2008, το 2009 βγάζουν ακόμα ένα άλμπουμ, το πέμπτο κατά σειρά. Κάτω από νέο label, το “Invaders Must Die” είναι το πρώτο άλμπουμ από το 1997 στο οποίο συμμετέχουν και τα τρία μέλη των Prodigy. Στο άλμπουμ συμμετέχει όμως και ο Dave Grohl ως drummer για το κομμάτι “Run With The Wolves”. Ο δίσκος που δέχτηκε mixed reviews από κριτικούς, προτιμήθηκε από φανς τουλάχιστον συγκριτικά με το προηγούμενο.

“The Day Is My Enemy” (2015)

Έπειτα από ένα live άλμπουμ και ένα concert film το 2011 ακολούθησαν αρκετές περιοδείες προτού κυκλοφορήσει νέος δίσκος. Το 2015 οι Prodigy βγάζουν το δίσκο “The Day Is My Enemy”. Ο Liam Howlett είπε γι αυτό “η λέξη “βιαίο” μου έρχεται συνέχεια στο μυαλό”. Η ηχογράφηση του άλμπουμ πήρε έξι χρόνια. Περιλαμβάνει τη συμμετοχή όλων των μελών για τη σύνθεση του, αν και η συνεργασία και η προσπάθεια να δημιουργήσουν ένα band-album δημιουργεί αρκετή ένταση αναμεταξύ τους. Αυτό οδήγησε πολλούς στο να θεωρήσουν ότι επρόκειτο για το τελευταίο τους άλμπουμ.

“No Tourists” (2018)

Οι Prodigy, απ’ ότι φαίνεται, είναι far from done αφού το Νοέμβριο του 2018 μας χαρίζουν ακόμα ένα LP. Μετά την υπογραφή ενός παγκόσμιου συμβολαίου με τη BMG και αρκετό speculation το “No Tourists” είναι εδώ. Είκοσι-έξι χρόνια μετά την κυκλοφορία του πρώτου τους άλμπουμ, ο Liam Howlett υπόσχεται πως θα ακούσουμε ” τον πρώιμο ήχο των Prodigy να επιστρέφει λιγάκι”. Προσθέτει ακόμα πως ο νέος δίσκος “είναι το ίδιο επιθετικός με τους προηγούμενους, αλλά με διαφορετικό τρόπο”.

Τον Ιούλιο του ’18 πήραμε μια πρώτη γεύση με το single “Need Some1”. Αυτό ξεκινάει με την αγχωτική στριγγλιά ενός synthesizer ακολουθούμενο από ένα drum break. Το ξεκίνημα υπόσχεται πολλά, ωστόσο δεν οδηγεί κάπου. Η ίδια μελωδία φαίνεται να διαιωνίζεται σε μια λούπα καθόλη τη διάρκεια του κομματιού. Ακολούθησαν ακόμα δύο single, “Light Up The Sky” και “Fight Fire With Fire”. Το πρώτο μοιάζει να επαναλαμβάνει τα synth riffs και την κιθάρα του “Voodoo People”. Από την άλλη το “Fight Fire With Fire” είναι απλά μια θορυβώδης συνεργασία με τους Ho99o9, σε βαθμό που πολλές φορές οι στίχοι καταλήγουν να χάνονται.

Από τα υπόλοιπα κομμάτια του δίσκου το “Champions of London” εισβάλλει σε πιο drum&bass εδάφη αλλά overall είναι αδιάφορο. Αντίθετα το “Boom Boom Tap” δανείζεται από τον ήχο της EDM-trap, με καλό τρόπο. Ανάμεσα στα καλύτερα tracks του δίσκου και το “Resonate”, με τα φωνητικά του Maxim, φέρνει στο νου τις παλιές καλές μέρες των 90ς.

Τελικές σκέψεις

Το κλείσιμο του δίσκου είναι ίσως και το καλύτερο κομμάτι του. H μελωδία και το δραματικό τέλος του “Give Me A Signal” του προσδίδει την ουσιαστικότητα που λείπει από άλλα κομμάτια του δίσκου, συμπεριλαμβανομένου και του title track “No Tourists”. Τελικά, δεν είναι πως το άλμπουμ είναι κακό. Απλά σε φάσεις είναι more of the same. Ικανό να σε προσβάλλει ως ακροατή; Όχι. Αν είσαι παλιός φαν των Prodigy οι ομοιότητες με τις παλιές τους δουλειές ίσως σε ικανοποιήσουν. Από καθαρά κριτικής πλευράς όμως (και με βαριά καρδιά) λείπουν οι νέες ιδέες. Καλλιτεχνικά είναι λίγο τεμπέλικο να χρησιμοποιείς τα ίδια και τα ίδια μασκαρεμένα κάτω από την πρόθεση να φέρεις πίσω τον old-school ήχο. Είπαμε, ωραία η νοσταλγία αλλά δώσε μας και κάτι ακόμα.

Ωστόσο! Για να μην είμαι πολύ αρνητική θα υιοθετήσω την άποψη του Neil Z. Yeung όπως την εξέφρασε στο AllMusic. “Όπως και τα δύο προηγούμενα άλμπουμ, το “No Tourists” δεν σου αφήνει μεγάλο περιθώριο να αναπνεύσεις. Παραδίδει μια σύντομη και γλυκιά σειρά από χτυπήματα στο κεφάλι που σχεδιάστηκαν να παίζονται live. Για καλό ή για κακό δεν υπάρχουν νέες ιδέες εδώ. Όμως ο Liam Howlett είναι τόσο ειδικευμένος στο να δημιουργεί εκρηκτικά κομμάτια που η απουσία φρέσκων concepts μπορεί να παραβλευθεί.”

Σας αφήνω με μερικά λόγια του ίδιου του Howlett για το άλμπουμ…

“Τα κομμάτια είναι γραμμένα για να παίζονται live. Αυτός είναι ο παράγοντας που συνδέει τα πάντα. Δεν θα μπορούσα να γράφω αυτή τη μουσική αν δεν υπήρχε η διέξοδος στη σκηνή. Γι αυτό το κάνω: για το live. Και μέχρι να αισθανθούμε πως δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό πια, ή εκλείψει το buzz, δεν θα σταματήσουμε.”

Prodigy

Αναλυτικά η tracklist του δίσκου είναι:

1. ‘Need Some1’

2. ‘Light Up the Sky’

3. ‘We Live Forever’

4. ‘No Tourists’

5. ‘Fight Fire with Fire’ (feat. Ho99o9)

6. ‘Timebomb Zone’

7. ‘Champions of London’

8. ‘Boom Boom Tap’

9. ‘Resonate’

10. ‘Give Me a Signal’ (feat. Barns Courtney)

Item added to cart.
0 items - 0,00